Mijn blik op positief: gelukkig nieuwjaar! 🥂

Tijdens de jaarwisseling tellen we allemaal af en wensen we elkaar gelukkig nieuwjaar. Ik heb daar, ondanks dat ik terug- en vooruitkijken leuk vind, toch ook altijd een gekke kriebel bij. Op het moment gaat het goed. Ik ben afgestudeerd, heb leuk werk, we hebben weer een hondje, lieve mensen om ons heen en dan bekruipt me toch het gevoel ‘dan is het vast weer tijd voor wat minder leuks’…. Berichten als die van Guusje (16) komen binnen, net als mijn chronisch vitamine D tekort of ‘wereldleiders’ die allesbehalve het goede voorbeeld geven en iedereen op scherp zetten tegenover elkaar. Alle reden om van elk positief moment te genieten. En precies dat vind ik moeilijk. Dus als ik dan toch een goed voornemen voor 2025 zou moeten bedenken: geniet van de mooie momenten en zet die gekke kriebel even in de ijskast! 

Toch even die terugblik op 2024

Het was een jaar met hoogtepunten, maar zeker ook een paar dieptepunten. En ook dat is een gegeven. Met deze zin kan iedereen zijn of haar terugblik beginnen… 

Het jaar begon met een nieuwe keuken, sterker nog het begon met een hele verbouwde en vernieuwde benedenverdieping. Wat hebben we alles uit ons ‘saaie jaren 80’ huis gehaald. Voor ons genoeg reden om de koop van een jaren 50 huis in onze straat toch af te blazen. Het klopte niet en we houden ons voor dat we iemand anders heel blij hebben gemaakt.

In maart was het dan eindelijk zo ver. Het duurde allemaal veel te lang, maar ik mocht eindelijk mijn HBO-diploma Communicatie & Multimedia Design (CMD) in ontvangst nemen. Weliswaar van de postbode, maar toch, er kwam een einde aan 6 jaar zelfstudie en ik kon het gezeur met de LOI afsluiten. Over het algemeen liep de opleiding wel: leuke vakken, een hele leuke stage bij Philips Pensioenfonds en een relevant afstudeeronderzoek onder de klanten van MUNT Hypotheken. Zolang je maar niet te veel te maken hebt met de LOI. Nog meer reden om in april met z’n drietjes naar Florida te gaan en even alles te vergeten in de Sunshine State. Toen Lando Norris in ons bijzijn zijn eerste F1-overwinning pakte, waren we ook daadwerkelijk alles vergeten. Het hoofdstuk zelfstudie werd gesloten. Het was weer eens een onvergetelijke verre reis. In de zomer heb ik mijn afstuderen (en mijn verjaardag) nog goed gevierd met een borrel voor vrienden en familie. En daarmee kan het CMD-studieboek in de boekenkast. Dankjulliewel allemaal voor alle hulp de afgelopen 6 jaar!

En toen kwam daar ineens de vraag vanuit mijn vorige werkgever Nelissen ingenieursbureau: “we zoeken nog een parttime communicatiemedewerker, is dat iets voor jou?” Na 12 jaar keerde ik afgelopen juni terug, alleen niet als bouwfysisch adviseur. Het leuke was dat ik nog best veel gezichten herkende. Ik mag het communicatieplan opzetten tegelijkertijd met de uitvoering waar ik veel van leer. Daarnaast bestaat Thirty-first nog steeds en heb ik afgelopen jaar weer hele leuke opdrachten mogen uitvoeren voor Philips Pensioenfonds en DMFCO Asset Management. Met name de last-minute pensioen-3-daagse banner herinner ik me. Omdat we elkaar zo goed kennen, was het in no-time geregeld en kreeg ik hele leuke reacties terug. Het doet me veel als ik merk dat communicatie in bepaalde situaties ook echt een maatschappelijk relevante functie heeft. Dan geef ik ook echt alles!

Helaas hebben we in 2024, na bijna 5 jaar, afscheid moeten nemen van Lizzy. Ook al zagen we het al even aankomen, het moment slaat toch in als een bommetje. Tijdens mijn afstuderen heb ik zo vaak tegen haar gezegd ‘blijf nog even tot ik klaar ben’. En dat heeft ze letterlijk gedaan. Het kan haast geen toeval zijn. Toen ze er niet meer was beseften we hoezeer ze onderdeel was van het gezin, hoe het klopt ‘met z’n viertjes’. Vanaf de zomer zijn we onze zoektocht naar een herplaatser daarom weer gestart. Wat een zoektocht werd dat! Afgewezen worden omdat we in de stad wonen of een kindje van 4 jaar hebben, met 17 andere kandidaten om één hond ‘strijden’, en zelfs een verkeerde te snel geplaatste match. Met Stichting Zino vonden we eind november, op het moment dat we in 2025 weer verder wilden zoeken, toch nog onze match: Cody! Een Friese Stabij van 2,5 jaar dat een plekje zocht met meer tijd voor haar. We hebben superveel zin om er met ‘ons Co’tje’ op uit te trekken in 2025! 

Een positieve blik op 2025

Elk jaar kent hoogte- en dieptepunten. Dat zal niet anders zijn in 2025, dus werk ik er hard aan om oprecht te genieten van de mooie momenten. We hebben 2024 positief afgesloten met een knal(lende zon) in Porto! De vakantieplanning voor het komende jaar wordt alweer gemaakt. Het is wel wennen dat ik mijn vakantiedagen weer moet uittellen, maar ook fijn om te weten dat we twee keer lekker met z’n viertjes met de auto gaan. En uiteraard moest een bezoek aan F1 in Zandvoort ook een keer gaan gebeuren, dus kom maar op 2025. Laat de leuke (werk)vragen ook zeker komen! De wereld met z’n stomme momenten kan de ijskast in, even de blik op positief en uitkijken naar de leuke dingen. Dus ik kan niet anders dan toch maar afsluiten met de bekende woorden, 3-2-1:

❤️ GELUKKIG NIEUWJAAR ❤️